بررسی روند تغییرات کمی وکیفی آب زیرزمینی دشت آمل- بابل

به دلیل افزایش جمعیت، نیاز فراوان به غذا و کمبود منابع آب سطحی به ویژه در دهه­های اخیر، مساحت اراضی تحت آبیاری در کشور افزایش یافته است که این امر سیاست استفاده از منابع آب و خاک را به کلی دگرگون کرده است. آب بارش از طریق فضاهای خالی در سطح زمین به داخل خاک نفوذ می­یابد و زمانی که با لایه­های غیر قابل نفوذ برخورد نماید، ذخایر آب زیرزمینی را پدید می­آورد. در سال­های اخیر پدیده خشکسالی باعث کاهش شدید آب­های سطحی در کشور شده و استفاده از آب­های زیرزمینی افزایش یافته است. این امر علاوه بر افت شدید سطح آب در سفره­های زیرزمینی، موجب تغییر کیفیت منابع آب زیرزمینی را فراهم نموده است. با توجه به مطالب فوق و اهمیت و نقش آب­های زیرزمینی، در این تحقیق تغییرات کمی آب زیرزمینی در سال­های 1377، 1381 و 1386 و تغییرات عوامل کیفی شامل ec، cl، hco3، k، mg، na، so4، t.d.s، th و ph در ابتدا و انتهای دوره مذکور در محیط arc gis در بخشی از دشت آمل- بابل واقع در حوزه آبخیز دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت و روند تغییرات هر کدام از عوامل کیفی با استفاده از آزمون من-کندال تعیین گردید. نتایج تحقیق بیانگر کاهش ناچیز سطح آب زیرزمینی و بهبود وضعیت کیفی آب زیرزمینی در منطقه یاد شده می­باشد.